Opinyon ni: Konstantin Anissimov, Global CEO ng Currency.com
Hindi na katulad ng dati ang compliance. Sa isang market na tumatakbo nang 24/7 at saklaw ang iba’t ibang hurisdiksyon, paraan ng pagbabayad, at mga protocol, ang nakasanayang proseso ng pag-check ng mga kahon at pagsusumite ng mga ulat ay tila malayo sa aktuwal na takbo ng digital finance. Kailangang umangkop at magbago ang compliance lalo na’t ang sistemang pinoprotektahan nito ay walang hangganan, desentralisado, at patuloy na gumagalaw.
Para sa marami, nananatiling hindi malinaw ang susunod na hakbang. Ayon sa isang kamakailang ulat, 71% ng mga executive ang inaasahan na tataas ang banta ng financial crime sa 2025, subalit 23% lamang ang naniniwalang praktikal ang kasalukuyan nilang mga balangkas. Lalong lumalawak ang agwat sa pagitan ng banta at kahandaan.
Isang bagong pananaw ang nagsisimulang umusbong. Sa mundo ng fintech, muling binibigyang-hugis ang compliance bilang isang sistemang nakaugat mismo sa pangunahing estruktura. Sa kasalukuyan, nakatuon ang atensyon sa AI — ang makinaryang nasa likod ng real-time monitoring, contextual screening, at pagtitiyak ng tiwala.
Ang compliance stack ay nagbabago mula mano-mano patungo sa naka-embed
May ilan na naniniwalang ang lumang modelo ng compliance ay hindi lamang bumabagsak dahil sa isang kahinaan, kundi nababasag na dahil sa naipong bigat ng mga suliranin. Habang ang mga digital currency ay patuloy na nagkakaroon ng mas malawak na gamit sa pananalapi, lalong lumalabas ang bigat na dinadala ng mga lumang sistema ng compliance sa bawat sukatan — napakaraming alerto, kakaunting makabuluhang pananaw, at kulang na oras para kumilos.
Noong 2024, higit sa $40 bilyon na halaga ng mga transaksyong iligal gamit ang crypto ang naitala. Samantala, nananatiling mahina ang sanctions screening: 39% ng mga kompanya ang nagsabing may tiwala sila sa kanilang kakayahang tuklasin ang mga paglabag, at isang-katlo lamang ang handa sa tumitinding panganib na dulot ng mga usaping heopolitikal. Sa madaling salita, ito’y higit na kahawig ng isang patchwork na hirap sa bigat ng sitwasyon.
May paraan ba upang mapawi ang bigat na ito? Oo, at nagsisimula ito sa pamamagitan ng paglalagay ng compliance sa pinakapuso ng sistema. Nangangahulugan ito ng mas kaunting mga dashboard at mas maraming desisyon na nagmumula sa mga modelong kayang tukuyin at bigyang-konteksto ang panganib bago pa man makialam ang tao.
Ang resulta nito ay unti-unting paglipat mula sa mga workflow na nakasentro sa tao tungo sa mga nakapaloob na sistema ng pagpapasya na pinapagana ng AI. Sa aktuwal na paggamit, ang mga kagamitang ito ay tumutulong sa pagmamapa ng kilos ng mga wallet, pagbibigay-kahulugan sa mga anomalya sa iba’t ibang chain, at pagtukoy ng mga hindi tugma sa pagitan ng business logic at mga regulasyong saklaw sa real time at sa mas malawak na antas.
Hindi layunin na tuluyang palitan ang mga compliance team. Sa halip, kailangang matiyak na mayroon silang sapat na kagamitan. Habang unti-unting nakapuwesto ang ganitong uri ng embedded logic, tahimik nitong binabago ang paraan ng pakikisalamuha ng mga tao sa digital finance.
Kung maging invisible ang compliance — palaging nakaantabay at walang tigil sa pagsusuri — ang susunod na malaking tanong ay: Maaari bang pagkatiwalaan ng mga gumagamit ang isang sistemang hindi na nila nakikita?
Ang mga hindi nakikitang sistema ay nangangailangan ng nakikitang pananagutan
Habang ang compliance ay nagiging nakapaloob na sa sistema, nagbabago rin ang karanasan ng mga gumagamit sa paraang may malaking epekto, bagama’t hindi laging nakikita. Wala nang pop-up na humihiling na patunayan ang pinagmulan ng iyong pondo, o biglaang pag-freeze mula sa isang algorithm na hindi nagpapaliwanag ng dahilan.
Mula sa panlabas na pananaw, mas nagiging maayos ang daloy. Subalit habang lalo itong nagiging maayos, mas nagiging usapin ng mga sistema ang tiwala.
Kapag hindi malinaw ang compliance, kahit na ito ay epektibo, maaari itong magdulot ng kawalan ng katiyakan. Nagsimula na ring tutulan ng mga regulator ang mga kompanyang labis ang pagpapahayag tungkol sa kanilang kakayahang AI, at ang mga mamumuhunan naman ay nagsisimula nang maging mapaghinala sa malalabong pahayag. Kaya’t mabuti ang kahusayan — hindi ang pagiging malabo.
Dito pinakamahalaga ang transparency. Dapat malinaw na ipaalam ng mga platform kung paano ginagamit ang AI, na makatutulong upang mapanatili ang tiwala ng mga gumagamit at mga regulator. Sa industriya ng crypto, kung saan mabilis kumalat ang pinsala sa reputasyon, ang tiwala ay nakukuha lamang sa pamamagitan ng pagiging malinaw.
Sa kasong ito, nakasalalay ang tiwala sa kung gumagana ba ang sistema. Sumasang-ayon man o hindi, maliit lamang ang halaga ng maayos na karanasan kung ang imprastrukturang nasa likod nito ay hindi makasasabay sa lumalaking panganib, masalimuot na proseso, o mga hinihingi ng regulasyon.
Upang gumana nang maayos, ang AI-native compliance ay kailangang maging interoperable, maipapaliwanag, ma-verify, ma-audit, at kaya nitong hawakan ang posibleng salungat na mga patakaran sa iba't ibang hurisdiksyon. Ang pagbuo ng ganoong sistema ay nangangailangan ng mas tiyak na mga hakbang.
Ang pagpapatakbo ng AI compliance ay nagsisimula sa mga panuntunan, hindi sa code
Kung seryoso ang crypto sa paggawa ng AI-native compliance bilang pamantayan, kasinghalaga ng ambisyon ang maayos na arkitektura. Sa kasalukuyan, karamihan sa mga sistema ay pinagtagpi-tagpi lamang — isang modelo ang humahawak ng mga sanction, isa pa ang nagfa-flag ng mga wallet, at isa pa ang lumilikha ng mga alerto.
Maaaring gumana ang ganitong ayos kung hiwa-hiwalay, ngunit hindi ito matibay kapag nasusubok. Kailangang simulan ng mga platform ang pagdisenyo ng compliance bilang isang buo at integral na operating layer upang makausad. Dapat nag-uusap ang mga risk model, habang ang mga alerting engine naman ay natututo mula sa mga resulta, at sa paraang ito, mas naiintindihan at napauunlad ang mga desisyon sa paglipas ng panahon.
May ilang platform na nagsisimula nang magpakita ng plano o blueprint. Halimbawa, isang crypto cybersecurity firm ang kamakailan lamang naglunsad ng AI tool para tukuyin ang “address poisoning” sa mga wallet, na nag-angkin ng 97% tagumpay sa pamamagitan ng pagsusuri ng behavioral context sa iba’t ibang chain. Samantala, ilang malalaking issuer naman ang nagsasama ng mga kasangkapan para sa risk detection, real-time monitoring, at KYC nang direkta sa kanilang mga transaction rail.
Higit pa rito, ang mga zero-knowledge proof (ZKP) framework ay sinisimulang subukan upang mabigyan ng panghuling piraso ang compliance — ang privacy-preserving verification. Sa pamamagitan nito, nagagawa ng mga ZK-proof na kumpirmahin ang pagsunod sa mga panuntunan nang hindi isinasapubliko ang pagkakakilanlan ng mga gumagamit.
Ang AI-native compliance ay isang estrukturang pagpili. Ang mga sistemang naglalagay ng intelligence mula sa simula ay nagsisimula nang magtakda ng bagong pamantayan: mas mabilis na desisyon, mas kaunting maling positibong resulta, at mas malalim na pag-unawa sa mga customer at workflow na pabago-bago at nakaaapekto sa pagtatasa ng panganib sa real time.
Upang makamit ito, kailangang isama ng industriya ang mga pinag-isang modelo, malinaw na lohika, at mga framework tulad ng ZK-proofs na nakapagtatanggol sa mga gumagamit nang hindi isinasakripisyo ang pamantayan. Hindi awtomatikong gagawin ng AI na compliant ang digital finance. Sa halip, magbibigay ito ng mga limitasyon at gabay para sa mga compliance department at mga negosyo upang manatiling nangunguna sa pagbabago.
Opinyon ni: Konstantin Anissimov, Global CEO ng Currency.com.
Ang artikulong ito ay para lamang sa pangkalahatang kaalaman at hindi dapat ituring o gamitin bilang legal o pamumuhunang payo. Ang mga pananaw, kaisipan, at opinyong nakasaad dito ay tanging sa may-akda lamang at hindi kinakailangang sumasalamin o kumakatawan sa pananaw at opinyon ng Cointelegraph.